Maria (Dzidka) Więckowska urodziła się w rodzinie oficerskiej w Dęblinie 16 listopada 1925 r.
Ojciec, Władysław, zmarł tragicznie w 1929 r., a rodzinę utrzymywała ukochana matka, Franciszka.
Szkołę podstawową ukończyła w 1938 r. w Jarosławiu. Tamże, w ogólnopolskim konkursie rysunkowym dla dzieci organizowanym przez Polskie Radio, zdobyła I nagrodę.
Egzamin dojrzałości złożyła we Wrocławiu w 1947 r. i w tym samym roku zdała egzamin wstępny na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie.
Studiowała w pracowniach: prof. Rzepińskiego, prof. Marczyńskiego, prof. Cybis-Rudzkiej i prof. Fedkowicza.
W 1952 r. zdobyła nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa w Warszawie oraz nagrodę na Wystawie Sztuki Polskiej w Berlinie.
W 1954 r. otrzymała dyplom na Wydziale Malarstwa i została członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.
Także w 1954 r. zdała egzamin na studia aspiranckie, które ukończyła dyplomem w 1958 r.
Od 1954 r. brała czynny udział niemal we wszystkich wystawach krajowych i okręgowych, gdzie otrzymywała nagrody i wyróżnienia. Brała też udział w wystawach zagranicznych i organizowała (poprzez ZPAP, BWA) wystawy indywidualne.
Jej prace znajdują się w wielu muzeach (m.in. Muzeum Narodowe w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu) i galeriach prywatnych.
Malowała zagubione, ślepe dzieci, które mogły symbolizować każdego nas, zagubionego w chaosie, malowała słynne rzeźbione róże, ginącą przyrodę…
Pracowała też nad licznymi portretami przyjaciół, dzieci przyjaciół, oficjeli, artystów.
Przez całe życie dążyła do stworzenia własnej szkoły malarstwa, zapisując wszystkie przemyślenia w niezliczonej ilości zeszytów. Dążenie do ideału okupywała ogromnym cierpieniem.
Zmarła 17 września 2010 r.
Udział w wystawach:
- Warszawa 1952 r. – Ogólnopolska Wystawa Malarstwa (nagroda)
- Berlin 1952 r. – Wystawa Sztuki Polskiej (nagroda)
- Warszawa 1956 r. – Wystawa w Arsenale
- Warszawa 1959 r. – Ogólnopolska Wystawa Malarstwa
- Sopot 1959 r. – Ogólnopolska Wystawa Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki
- Kraków 1959 r. – Festiwal Sztuki Krakowa
- Kraków 1960 r. – Festiwal Sztuki Krakowa
- Warszawa 1961 r. – Wystawa z cyklu „Polskie Dzieło Plastyczne w XV-leciu PRL”
- Kraków 1962 r. – Jubileuszowa Wystawa ZPAP (50-lecie) – Salon Wiosenny 1962
- Szczecin 1962 r. – I Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego
- Warszawa 1963 r. – Wystawa na XX-lecie Wojska Polskiego
- 1964 r. – XX lat PRL w Twórczości Plastycznej – Wystawa Eliminacyjna
- Radom 1964-66 – Ogólnopolskie Wystawy Zimowe w Radomiu
- Kraków 1965 r. – Rynek 25
- Szczecin 1966 r. – III Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego
- Warszawa 1968 r. – XXV-lecie Ludowego Wojska Polskiego w Twórczości Plastycznej
- Warszawa 1968 r. – Wystawa „Powstanie w Getcie” (w rocznicę powstania)
- Łódź (Warszawa, Kraków) 1968 (69) r. – Wystawa „Człowiek i praca” (nagroda)
- Warszawa, Kraków 1969 r. – Wystawa Pokonkursowa „Człowiek i praca w Polsce Ludowej” (CBWA) – (nagroda)
- Tarnów 1970 r. – Ogólnopolska Wystawa „Człowiek – praca – sztuka”
- Kraków 1971 r. – Konkursowa Wystawa Małych Formatów (Mały Obraz) – (wyróżnienie)
- Tarnów 1972 r. – Ogólnopolska Wystawa w Tarnowie
- Kraków 1973 r. – Wystawa „Koneser”
- Warszawa 1974 r. – Prezentacja Krakowa
- Kraków, Warszawa 1973-74 – Kiermasze Sztuki
- Warszawa, Kraków 1974 r. – Wystawa na XXX-lecie Polski Ludowej
- Kraków 1974 r. – Festiwal Malarstwa
- Łódź 1974 r. – Wystawa Konkursowa (wyróżnienie honorowe)
- Nowa Huta 1974 r. – Wystawa „Dziecko” (I nagroda)
- Kraków 1975 r. – Salon Wiosenny (wyróżnienie honorowe ZPAP)
- Kraków 1975 r. – Spotkania Krakowskie (Pałac Sztuki) (nagroda miasta Krakowa)
- Kraków 1976 r. – Salon Jesienny (Doroczny Salon Malarstwa Krakowskiego)
(I nagroda)
- Kraków 1977 r. – Doroczny Salon Malarstwa Krakowskiego
- Nowa Huta 1979 r. – Wystawa „Dziecko w plastyce” – Salon Wystawowy TPSP
- Bielsko-Biała 1979 r. – „Bielska jesień” Ogólnopolska Wystawa Malarstwa (BWA)
- Turcja (Ankara, Istambuł) 1984 r. – „Współczesne Malarstwo Polskie”
- Paryż 1986 r. – Wystawa Malarstwa Polskiego „L’enfant dans la peinture”
- Poznań 1987 r. – IV Targi Sztuki „Interart”
- Zamość 1989 r. – Wystawa „Dziecko w malarstwie” (BWA)
Wystawy indywidualne:
- Kraków 1958 r. – Rynek gł. (ZPAP)
- Kraków 1959 r. – Sala wystawowa – Rynek Gł. 25 (ZPAP, CBWA)
- Kraków 1958-60 r. – Wystawy w witrynach Sukiennic.
- Kraków 1965 r. – Wystawa „Dziecko żydowskie” – Salon Oddz. Tow. Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce
- Kraków 1965 r. – Wystawka wewnętrzna w Domu Kultury Dzieci i Młodzieży połączona z półrocznym wypożyczeniem obrazów celem kształcenia uczestników
- Warszawa 1967 r. – Kordegarda
- Warszawa 1967 r. – „Dziecko niewidome” – wystawa w Instytucie Specjalistycznym
- Kraków 1968 r. – Wystawa w Pawilonie (Desa)
- Kraków 1970 r. – Wystawa „Dziecko podczas okupacji”
- Kraków 1979 r. Wystawa „Dziecko upośledzone” w Zakładzie Specjalistycznym
- Kraków 1974 r. – Wystawa w Salonie Sztuki (Floriańska)
- Kraków 1980 r. – Retrospektywna Wystawa w BWA
Obrazy Marii Więckowskiej znajdują się w posiadaniu osób prywatnych w kraju i za granicą, a także w muzeach i instytucjach kulturalnych, m.in.:
- Muzeum Narodowe w Krakowie – 16 sztuk
- Muzeum Narodowe w Warszawie – 1 sztuka
- Muzeum Narodowe we Wrocławiu – 1 sztuka
- BWA Warszawa – 5 sztuk
- Wydział Kultury w Tarnowie (ZPAP) – 2 sztuki
- Wydział Kultury w Krakowie – 10 sztuk
- Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie – 1 sztuka
- Dom Kultury w Krakowie (pl. Grunwaldzki) – 1 sztuka
Przeglądając stare recenzje w prasie, można natknąć się na entuzjastyczne opinie na temat malarki:
- „...Maria Więckowska jest niewątpliwie jedną z oryginalniejszych i ciekawszych malarek europejskich...”
Piotr Skrzynecki („Echo Krakowa” 1968 r.)
„Każdy z osobna obraz Marii Więckowskiej jest jak gdyby maleńkim poematem malarskim ….”
(„Kierunki” – po wystawie w warszawskiej Kordegardzie w 1967 r.)
„Maria Więckowska, kameralna, ściszona zajmuje w polskim malarstwie jakąś specjalną odrębną pozycję. Nie kojarzymy jej z nikim, ale na wystawach, w których brała udział, jej obecność zawsze wyróżniała się czymś osobliwym, koncentracją nastroju…
...Najbardziej podobają mi się starsze prace, a wśród nich obraz „Rozstrzelanie” z 1960 r., który widzę po raz drugi, i na temat jakiego mam przeświadczenie, iż jest to jeden z najpiękniejszych obrazów namalowanych w Polsce po ostatniej wojnie”
(Ignacy Witz w „Życiu Warszawy” 1967 r.)
„Wydarzeniem artystycznym jest otwarta w Krakowie 23 X br. wystawa malarstwa Marii Więckowskiej. …Olbrzymią ekspresję osiągnęła artystka niezwykle oszczędnymi środkami wyrazu… Dziś patrząc na jej prace, niezawodnie od razu rozpoznajemy spod czyjej ręki wyszły”.
(Halina Bohdanowicz w „Dzienniku Polskim” 1965 r.)
„Bez przesady, cały Kraków spotkał się onegdaj w Pawilonie BWA przy Plantach, by uczestniczyć w otwarciu 2 wystaw – malarstwa Marii Więckowskiej oraz rzeźby Bronisława Chromego. Obie wystawy są wydarzeniem artystycznym wysokiej rangi, obie wzbudziły wielkie zainteresowanie.
Malarstwo Marii Więckowskiej jest fenomenem szczególnym w dzisiejszej plastyce …”
(„Izabela Hobbe w „Słowie Powszechnym” 1980 r.)
- „Nowe obrazy Więckowskiej stają się czytelne tylko w specjalnym lewostronnym oświetleniu… Coraz bardziej efektowna i wirtuozerska sztuka Więckowskiej sprawia przynajmniej na pierwszy rzut oka wrażenie zabawy formą, barwą, fakturą. Drugie spojrzenie jest już inne: do podobnych efektów – obojętne, czy rozwiązania martwej płaszczyzny kilkoma niewielkimi akcentami jak we wczesnych pracach, czy do skomplikowanych tonowań światła przy pomocy żłobień i nakładań farby – dochodzi się wyłącznie ciężką i długotrwałą pracą. Całymi latami prób i przemyśleń”.
(„Życie Literackie” – Jerzy Madeyski, 1980 r.)
